Καλλιέργεια της μηλιάς και θερμοκρασία του αέρα.

Οι χαμηλές θερμοκρασίες (κάτω των -25^ο  C) μπορεί να προξενήσουν ζημιές στα δέντρα της μηλιάς κυρίως όταν οι μεταβολές είναι απότομες.  Η ανθεκτικότητα στις χαμηλές θερμοκρασίες διαφέρει από ποικιλία σε ποικιλία.  Ένα κρίσιμο στάδιο κατά το οποίο κινδυνεύει η μηλιά από παγετό, είναι η περίοδος της ανθοφορίας της.

Η μηλιά έχει μεγαλύτερες ανάγκες σε χαμηλές θερμοκρασίες από οποιοδήποτε άλλο φυλλοβόλο καρποφόρο είδος (0-7^ο C,  1000-1600 ώρες,  Νάνος 2014).  Η άριστη μέση θερμοκρασία για την ανάπτυξη της κατά τους μήνες Ιούλιο και Αύγουστο είναι 20 – 21^ο C .

Αντίθετα, Οι πολύ υψηλές θερμοκρασίες, όταν συνοδεύονται και από σημαντική έλλειψη εδαφικής υγρασίας, προξενούν σοβαρές ζημιές στην παραγωγή των καρπών της μηλιάς.  Σε θερμές περιοχές ή όπου οι χειμώνες είναι ήπιοι, τα προβλήματα που δημιουργούνται εκδηλώνονται σε μη έκπτυξη των οφθαλμών, σε αδύναμη βλάστηση, σε μη ομαλή άνθηση, σε περιορισμένη καρποφορία και τέλος σε ανομοιογενή ωρίμανση των καρπών.

Πώς επηρεάζει η θερμοκρασία εδάφους το δέντρο της μηλιάς.

Η θερμοκρασία εδάφους όσον αναφορά την καλλιέργεια της μηλιάς, παίζει κύριο ρόλο κατά την στην εγκατάσταση του δενδρώνα.

Η εποχή που επιλέγεται για την εγκατάσταση είναι συνήθως το φθινόπωρο και λιγότερο την άνοιξη, διότι η θερμοκρασία του εδάφους θα πρέπει να είναι το πολύ έως -5^ο C, και η θερμοκρασία του αέρα όχι πάνω από 10^ο C.

Ακραίες τιμές της ατμοσφαιρικής υγρασίας στη μηλιά.

Η υγρασία του αέρα συνήθως δεν λείπει στην καλλιέργεια της μηλιάς, διότι τις περισσότερες φορές οι δενδρώνες αναπτύσσονται σε υψόμετρα άνω των 1500μ.

Στους θερινούς μήνες όπου παρατηρείται έλλειψη υγρασίας την περίοδο υψηλών θερμοκρασιών, προκαλείται μείωση του ρυθμού της φωτοσύνθεσης και καθυστέρηση ελαφρά της ωρίμανσης των μήλων

Οι υψηλές τιμές της ατμοσφαιρικής υγρασίας (>70%) κατά τη περίοδο της άνοιξης, ευνοούν τη μετάδοση μυκητολογικών ασθενειών όπως το φουζικλάδιο.  Επίσης, στην περίοδο ανάπτυξης των καρπών της μηλιάς υπάρχει κίνδυνος ανάπτυξης σκωριάσεων.

Η εδαφική υγρασία στην καλλιέργεια της μηλιάς.

Η μηλιά αντιδρά αρνητικά στην περίσσεια εδαφικού νερού.  Σε περιπτώσεις εδαφικής υγρασίας <10 cb έχουμε με μειωμένη ανάπτυξη και μείωση της παραγωγής.  Τα δένδρα απαιτούν επάρκεια νερού χωρίς όμως υπερβολές το καλοκαίρι όταν οι καρποί ωριμάζουν.

Σε αντίθετη περίπτωση, μια έλλειψη υγρασίας την περίοδο της άνθησης δημιουργεί ατελή άνθη πράγμα που οδηγεί σε παραγωγή λίγων, ανομοιόμορφων καρπών και σε μείωση της συνολικής ποσότητας παραγωγής.  Επίσης, η έντονη ξηρασία (υγρασία εδάφους >25 cb) το καλοκαίρι οδηγεί επίσης σε μείωση της παραγωγής.

Προβλήματα του ισχυρου ανέμου στο δένδρο της μηλιάς.

Η μηλιά πρέπει να προστατεύεται από τους δυνατούς ανέμους, με ανεμοφράκτες, φυσικούς ή τεχνητούς,  σε ανεμόπληκτες περιοχές προς αποφυγή ζημιών τόσο στην παραγωγή όσο και στο ίδιο το φυτικό κεφάλαιο.  Οι άνεμοι φυσιολογικής εντάσεως είναι επιθυμητοί  την περίοδο της άνθησης της μηλιάς διότι βοηθά στην επικονίαση των δένδρων.  Επίσης, οι άνεμοι χαμηλής εντάσεως τις ψυχρές νύχτες του χειμώνα  βοηθούν την αποφυγή της επίδρασης του παγετού στα δένδρα.